φίλες και φίλοι, συντοπίτες μου
Την Κυριακή 6 του Μάη μια πολύ σύντομη προεκλογική περίοδος φτάνει στο αποκορύφωμα της με την πιο κρίσιμη ψηφοφορία που έχει διενεργηθεί μεταπολιτευτικά.
Πορεύτηκα αυτές τις λίγες μέρες σε όλο το νομό δίχως να αναζητώ χειροκροτητές και βουβούς ακροατές, αλλά τους ανήσυχους συμπολίτες μου με τους οποίους ανταλλάξαμε απόψεις, προβληματισμούς και ιδέες για τον τόπο μας. Ξέρω, είναι δύσκολο να μαζέψει κανείς στις μέρες μας κάποιες δεκάδες πρόθυμους να σε χειροκροτούν την ώρα που ανεβάζεις τον τόνο της φωνής σου μπροστά σε ένα κοινό που αγωνιά για την επόμενη μέρα των εκλογών. Δεν μπήκα λοιπόν καν στον κόπο να αφιερώσω κόπο και χρόνο σε μια τέτοια προσπάθεια. Απέφυγα να προκαλέσω κάποια συγκέντρωση υποστηρικτών, όχι επειδή ήθελα να αποφύγω τις συγκρίσεις αλλά ακριβώς επειδή ήθελα να προκαλέσω την σύγκριση με το παρελθόν που πρέπει να αφήσουμε πίσω οριστικά.
Άλλωστε την κοινωνία δεν μπορούμε να παριστάνουμε ότι τη θυμόμαστε 15 ημέρες πριν τις εκλογές για να καταγράφουμε τα προβλήματα της, κάτι που ως φαίνεται μερικοί ακόμα δεν το έμαθαν. Για αυτό άλλωστε και επέλεξα σε αυτήν την προεκλογική περίοδο να ξεφύγω από τα τετριμμένα, τις φωτογραφικές σχέσεις και την ανάδειξη ενός κοινωνικού προφίλ μέσα από συνεχή δελτία τύπου. Προτίμησα να προβάλλω καθαρές πολιτικές, θέσεις και απόψεις, να δημιουργήσω τις βάσεις για ένα γόνιμο πολιτικό διάλογο μέσα στην κοινωνία, να ξεφύγω από τις επιταγές των κομματικών προγραμματικών δηλώσεων και να επικεντρωθώ στα του τόπου μας θέματα.
Είναι βαθιά μου πεποίθηση ότι ο Έλληνας πολίτης δεν χρειάζεται να ακούσει άλλα λόγια, πλέον κουράστηκε από το φαύλο πολιτικό σύστημα που αναπαράγει μονολόγους. Ο πολίτης χρειάζεται να ακουστεί επιτέλους ο ίδιος….
Οι λύσεις που παρουσιάζουμε στο πρόγραμμα μας είναι όχι μόνο ρεαλιστικές άλλα και συγκεκριμένες, με οροθετημένους στόχους και χρονοδιαγράμματα. Δεν αναζητούμε την εύκολη λύση της βραχυπρόθεσμης ευημερίας, άλλωστε τα αποτελέσματα τέτοιων πρακτικών από τις προηγούμενες δεκαετίες ακόμα μεταφέρουν αγωνία και φόβο στους Έλληνες πολίτες. Ζητάμε όμως την ευκαιρία να διεκδικήσουμε το μέλλον. Αποστασιοποιημένοι από κακές πρακτικές του παρελθόντος, η Ελλάδα πρέπει επιτέλους να ξεφύγει από την χρόνια πολιτική θεωρία και να προχωρήσει σε πράξεις και δράσεις. Θέλουμε μια αυτοδύναμη, αλληλέγγυα, προοδευτική κοινωνία που θα μπορεί να σχεδιάσει με ηρεμία και οικονομική ασφάλεια το μέλλον των επόμενων γενεών.
Με το βλέμμα καρφωμένο στο αύριο, να χτίσουμε σταθερά και μεθοδικά μια σύγχρονη, Ευρωπαϊκή Ελλάδα, με ηγετικό ρόλο στα Ευρωπαϊκά Βαλκάνια της επόμενης εικοσαετίας και όχι μια απομονωμένη και εσωστρεφή Ελλάδα, τελευταίο άκρο των Βαλκανίων.
Υπάρχει μια σειρά από δεδομένα που διαμορφώθηκαν τα τελευταία 3 χρόνια και βάζουν σαφή όρια και στόχους. Δεδομένα που πραγματικά αδικούν το μέσο Έλληνα πολίτη.
Δεδομένα όμως, που ούτε είναι αδιαπραγμάτευτα, ούτε μη αναστρέψιμα. Αλλά απαιτούν μόχθο, κόπο και προσήλωση από όλους μας, όπου κι αν δραστηριοποιούμαστε. Από τη στιγμή που είμαστε πολίτες αυτής της κοινωνίας, όλοι έχουμε μερίδιο ευθύνης στην δημιουργία μιας Νέας Ελλάδας. Είναι στο χέρι μας αν θα διεκδικήσουμε το μέλλον μας ή θα μείνουμε απαθείς θεατές του.
Με αυτές τις σκέψεις, σας καλώ να στηρίξετε με την ψήφο σας την υποψηφιότητα μου, με την διαβεβαίωση ότι την επομένη των εκλογών θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι για το καλό του τόπου.