Συνεχίζεται το δεύτερο μέρος των ομιλιών για το νέο ηλιακό σύστημα στο πλαίσιο του κύκλου ομιλιών «Αστέρια και Άνθρωποι στη νέα χιλιετία» που διοργανώνουν η Κ.Ε.Π.Α.Π. Δήμου Νάουσας και η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου – παράρτημα Νάουσας.
H επόμενη ομιλία με θέμα «Το νέο Ηλιακό σύστημα στη διαστημική εποχή» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου και ώρα 20:00 στην αίθουσα συναυλιών της Εστίας Μουσών. Ομιλητής θα είναι ο αστρονόμος-αστροφυσικός Χαρίτων Τομπουλίδης, διδάκτωρ του Αστεροσκοπίου της Στοκχόλμης και πρόεδρος της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος.
Περίληψη ομιλίας
Η διαστημική εποχή έφερε μια αναγέννηση στην έρευνα του ηλιακού συστήματος. Οι πρώτοι δορυφόροι Mariners στα μέσα της δεκαετίας του 1960 απομυθοποίησαν τον πλανήτη Άρη. Αντί για κανάλια και νερό έδειξαν μια επιφάνεια γεμάτη κρατήρες και σεληνιακά τοπία. Μια άλλη ομάδα δορυφόρων Mariners έδειξε ότι και ο πλανήτης Ερμής παρουσιάζει ολόιδια επιφάνεια με τη Σελήνη και δε διαθέτει σχεδόν καθόλου ατμόσφαιρα. Οι δορυφόροι Venera προσεδαφίστηκαν στην επιφάνεια της Αφροδίτης και απέδειξαν ότι αν υπάρχει κόλαση αυτή βρίσκεται στην Αφροδίτη. Οι δορυφόροι Vikings που προσεδαφίστηκαν στον Άρη τη δεκαετία του ‘70 δεν βρήκαν ζωντανούς οργανισμούς στην επιφάνειά του.
Οι Voyagers μας έδωσαν μοναδικές φωτογραφίες και παρατηρήσεις από τους μακρινούς πλανήτες Δία, Κρόνο, Ουρανό και Ποσειδώνα, που τύχαινε να είναι σε σύνοδο. Σήμερα μικρά αμαξάκια γυρίζουν στην επιφάνεια του Άρη εδώ και τρία χρόνια και εμπλουτίζουν τις γνώσεις μας με παρατηρήσεις από αυτόν. Άλλοι τεχνητοί δορυφόροι μας όπως οι Messenger, New Horizon και Cassini στριφογυρίζουν γύρω από τους πλανήτες Ερμή, Αφροδίτη και Κρόνο, ενώ ο New Horizon είναι στο δρόμο για τον νάνο πλανήτη Πλούτωνα. Κρυφές θάλασσες ανακαλύφθηκαν κάτω από τις επιφάνειες των δορυφόρων του Δία και του Κρόνου, ενώ ενεργά ηφαίστεια που αντί για λάβα εκτοξεύουν υδρατμούς και υγρό άζωτο ανακαλύφθηκαν σε φεγγάρια του Κρόνου και του Ποσειδώνα. Πριν από λίγες μέρες εκτοξεύτηκε και ένας δορυφόρος που θα προσεδαφίσει ένα αμαξάκι τον Αύγουστο του 2012 στον Άρη για έρευνα ζωής. Ζούμε πραγματικά σε μια πολύ ενδιαφέρουσα εποχή.
Βιογραφικό ομιλητή
Ο Χαρίτων Ε. Τομπουλίδης γεννήθηκε το 1955 στη Νάουσα Hμαθίας. Είναι απόφοιτος του Μαθηματικού Τμήματος της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, του Τμήματος Αστροφυσικής του Ινστιτούτου Αστρονομίας του Πανεπιστημίου της Στοκχόλμης και κάτοχος Διδακτορικού στην Αστροφυσική. Ως ερευνητής αστρονόμος-αστροφυσικός ασχολήθηκε με τη Γαλαξιακή και Εξωγαλαξιακή Ραδιοαστρονομία.
Από το 1979 έως το 1989 εργάστηκε ως καθηγητής Αστροφυσικής στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και από το 1981 έως το 1994 ως καθηγητής Αστρονομίας στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης. Από το 1985 έως το 1994 εργάστηκε επίσης ως δάσκαλος της ελληνικής γλώσσας σε σχολεία της Στοκχόλμης και ως καθηγητής στα σχολεία ελεύθερου χρόνου της ελληνικής πρεσβείας στη Στοκχόλμη. Από το φθινόπωρο του 1994 εργάζεται ως εκπαιδευτικός στο 1ο Λύκειο Νάουσας.
Σαν προσκεκλημένος της NASA (Εθνικής Αστροναυτικής Υπηρεσίας των Η.Π.Α.) και ύστερα από πρόταση της Εταιρίας Αστρονομίας και Διαστήματος συνόδευσε τους πρωτεύσαντες μαθητές στον 6° Πανελλήνιο διαγωνισμό Αστρονομίας στις εγκαταστάσεις της NASA στο Huntsville της Αλαμπάμα. Εκεί εκπαιδεύτηκε σαν αστροναύτης για οχτώ ημέρες από τις 27 Ιουλίου μέχρι τις 4 Αυγούστου 2001.
Το 1997 ίδρυσε την Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος παράρτημα Νάουσας στην οποία και προεδρεύει μέχρι σήμερα. Από το 2000 διοργανώνει σειρά ομιλιών κάθε μήνα σε συνεργασία με την Κ.Ε.Π.Α.Π. Δήμου Νάουσας, όπου καθηγητές απ’ όλο τον κόσμο παρουσιάζουν και συζητούν με το ακροατήριο μια εισήγηση στο θέμα της σειράς «Αστέρια και Άνθρωποι στη νέα χιλιετία».
Έχει δημοσιεύσει δεκάδες άρθρα και πραγματείες σε εφημερίδες και περιοδικά, επιστημονικά και μη. Από το 1995 είναι και μέλος της Planetary Society, με έδρα την Πασαντίνα της Καλιφόρνια των ΗΠΑ και από το 1999 μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης. Ήταν τέσσερα χρόνια υπότροφος των ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΚΛΩΣΤΗΡΙΩΝ (1973-78). Έλαβε υποτροφία από το Συμβούλιο της Ευρώπης (1982-83) και από το Σουηδικό Ινστιτούτο σαν επισκέπτης ερευνητής στη Σουηδία (1983-1985). Είναι συγγραφέας δυο επιστημονικών βιβλίων, της
«Ουρανογραφίας, η Ιστορία των Αστερισμών» (ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ – Α.Α. Λιβάνης, 1997 2η έκδοση) και «Στο κέντρο της Απεραντοσύνης» (ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ – Α.Α. Λιβάνης, 1999). Μετάφρασε και σχολίασε από τα αγγλικά το βιβλίο «Η Μυστική Ιλιάδα του Ομήρου» (ΝΕΑ ΣΥΝΟΡΑ – Α.Α. Λιβάνης, 2000).
Είναι παντρεμένος με Σουηδέζα δημοσιογράφο και έχει τρία παιδιά.