Ψάχνομαι ακόμη να βρω τα πατήματα της σιγουριάς μου. Ενώ τα Νέα Οικονομικά Ψαλίδια-Μέτρα είναι ζήτημα ωρών να σταθούν πάνω απ΄ τα κεφάλια μας, ο πυρετός στη Βουλή αρχίζει να πυρακτώνει το μυαλό μου. Κι εγώ… ακόμη στήνω σημάδια να μη χαθώ στο λαβυρινθώδες έλος της γραφειοκρατίας, στις ξώβεργες της χοντροπετσιάς. Θα περάσουν μπρος μου τα κρισιμότερα πλήκτρα αποφάσεων που θα κρίνουν οικογένειες, ζωές, ψυχές Ελλήνων απανταχού. Το πιστεύετε ή όχι, ανατρέχω συχνά τα βράδια σε μια σειρά βιβλία από εκείνα που αγάπησα και με χάραξαν, μπας κι ανακαλύψω κανέναν ξεχασμένο θησαυρό γι΄ αυτές τις ώρες της ανάγκης.
Εκμυστηρεύομαι δημόσια πως ένα κομμάτι των αμηχανιών μου θα τις λύνει “O Μικρός Πρίγκιπας”. Γραμμένο από το Γάλλο ιδεαλιστή Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ μέσα στα πολεμικά ερείπια του 1940, μεταφράστηκε σε 220 γλώσσες, το αγόρασαν 135 εκατ. φορές (εφάμιλλο σχεδόν της Βίβλου σε πωλήσεις), έγινε κόμικ, μιούζικαλ, όπερα, ταινία, και συνεχίζει…
Στη Σαχάρα ο αεροπόρος συγγραφέας προσγειώνεται αναγκαστικά και συναντά ένα λιγόλογο αγόρι -le petit prince- που είχε αφήσει το δικό του μικρό πλανήτη, ψάχνοντας να καταλάβει τα ζώα, τα πράγματα και τους ανθρώπους στη Γη. Ό,τι ψάχνουμε λίγο ως πολύ όλοι μας δηλαδή! Από την αυτογνωσία μέχρι την αρετή. Ασυνήθιστα ειλικρινής ο μικρός εξωγήινος πολεμά τη ματαιοδοξία, αντιστέκεται στην απληστία, ως σωτηρία βλέπει την οικολογία της αγάπης. Την εμπιστοσύνη στη φύση, την ανάδειξη της φιλίας, την πίστη στην παιδικότητα που μας άφησε και την αφήσαμε. Είμαστε υπεύθυνοι απέναντι σ΄ εκείνους που αγαπούμε ή μας αγαπούν, επιμένει ο πρωταγωνιστής και σκορπά ολούθε μια θετική αύρα, την αχλύ ενός αριστοκρατικού έρωτα.
Αγνά, όπως μόνο οι έφηβοι μπορούν να δοθούν. Με τη συγκινητική αγωνία Ποιον θ’ αφήσεις πίσω, Πώς θα εξημερώσεις και θα εξημερωθείς, Πως θα κρατήσεις τη σκοπιά σου ακέραια. Φαντάζει ιερή ανάσταση να καταφέρεις να παραδώσεις το χρέος σου εκπληρωμένο, ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΟΡΘΙΑ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ ΔΗΛΗΤΗΡΙΑΣΤΕΙΣ. Το μυστικό του είναι πολύ απλό. Μόνο με την καρδιά μπορεί κάποιος να δει καθαρά – την ουσία δεν μπορούν να τη δουν τα μάτια.
Δεν ξέρω αν σας εκπροσωπώ σωστά, αν μπερδεύομαι εκεί που δεν με σπέρνουν, αν θα όφειλα μόνο να πολιτικολογώ αυστηρά. Βρε αδερφέ, ας έχει και λίγη τρυφερότητα η ζωή μας, αμάν πια με τα τεχνοκρατικά τσιτάτα και τις πολεμικές ιαχές των κομμάτων. Θα μιλήσουμε για τα Μέτρα, μην ανησυχείτε, και θα το κάνουμε ανοιχτόκαρδα. Ως τότε επιμένω λοιπόν και προτείνω να βρείτε το βιβλιαράκι, να το δανειστείτε, να το δωρήσετε, το συνιστώ ανεπιφύλακτα. Όχι ως βουλευτής ή βιβλιόφιλος, αλλά ως πατέρας μετρίων δυνατοτήτων που αναζητά βοήθειες να πράξει το σωστό.
29.8.2012 Κώστας Γ. Γιοβανόπουλος
Βουλευτής Ημαθίας – ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ