Μια βδομάδα χρειάστηκε για να δείξουν όλοι το πραγματικό τους πρόσωπο. Και μάλιστα με το βλέμμα στις επόμενες εκλογές. Λίγη πίεση για σχηματισμό κυβέρνησης και οι γωνίες της αντίδρασης στρογγυλεύτηκαν. Φταίει ακόμα μια φορά ο λαός που τους πίστεψε; Που τιμώρησε (όπως έπρεπε) αυτούς που οδήγησαν τη χώρα στην σημερινή δραματική κατάσταση;
Φταίνε όλοι οι πολιτικοί που, με δική μας επιλογή βέβαια, βρίσκονται στις θέσεις που βρίσκονται; Φταίει το αδιέξοδο στο οποίο έχουμε μπει και όπως όλα δείχνουν με ευχολόγια , υποσχέσεις του αέρα και ψεύτικες «επαναστάσεις» δεν πρόκειται να βγούμε;
Επιλέξτε όποια απάντηση θέλετε. Το αποτέλεσμα παραμένει ίδιο. Για να ξεπεράσουμε μνημόνια και χρεοκοπίες θα πρέπει να ματώσουμε. Δίκαια ή άδικα δεν έχει σημασία πλέον.
Και κατά κύριο λόγο θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι εποχές που ζήσαμε –υποτίθεται- πλουσιοπάροχα έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Όσο νωρίτερα το καταλάβουμε και το αποδεχτούμε, τόσο πιο σωστή θα είναι η κρίση και η αντίστασή μας στις «Σειρήνες» του κάθε λαϊκιστή, αριστερού, κεντρώου, δεξιού…
Απαιτείται νηφαλιότητα, ψυχραιμία και μνήμη!!!!
Τη διαθέτουμε εν τέλει;;;