Συμπολίτες, συμπολίτισσες,
Η πόλη μας σήμερα γιορτάζει. Η πόλη του Δημητρίου Βικέλα γιορτάζει. Η Βέροια και η ιστορική της Πρωτεύουσα η Βεργίνα, υποδέχονται την ακτινοβόλο λάμψη της πανάρχαιας Ολυμπιακής Φλόγας και το φέγγος της απλώνεται σ’ όλο τον Ελληνισμό, σ’ όλη την Οικουμένη, σε κάθε γωνιά της Παγκόσμιας Κοινότητας.
Υποδεχόμαστε σήμερα ένα Οικουμενικό, Διαχρονικό και Πανάρχαιο Σύμβολο. Το σύμβολο της συμφιλίωσης και της συναδέλφωσης, της συνεργασίας και της αλληλεγγύης, το σύμβολο της νίκης του πνεύματος επί της ύλης.
Αλήθεια, πόσα τέτοια σύμβολα άντεξαν τη φθορά του χρόνου και επιβίωσαν στο πέρασμα των αιώνων; Αλήθεια, πόσα άραγε Έθνη κατάφεραν να δημιουργήσουν και να διασώσουν στο ιστορικό συνεχές τέτοιες Οικουμενικές Αξίες όπως αυτή του Ολυμπιακού Ιδεώδους;
Φίλες και φίλοι,
Η Ολυμπιακή Φλόγα ήρθε στην πόλη μας και μαζί της κουβαλά τις ελπίδες και τα όνειρα ολόκληρου του κόσμου. Πρόξενος της ελληνικής ψυχής και μαντατοφόρος της Πολιτιστικής μας Κληρονομιάς, δείχνει στον κόσμο την άλλη Ελλάδα. Την Ελλάδα των νοικοκυραίων και των σκληρά εργαζόμενων ανθρώπων της, την Ελλάδα των νέων επιστημόνων και μεγάλων αθλητών, δείχνει την Περήφανη Ελλάδα του μόχθου που στωικά, όπως η ίδια η Φλόγα, κράτα στους αιώνες άσβεστη τη θέληση και την ορμή για πρόοδο και προκοπή.
Κόντρα στους καιρούς. Κόντρα στην φαυλότητα. Κόντρα στις επιβουλές. Κόντρα ακόμα και στον κακό της εαυτό, που πότε-πότε, σε καιρούς ύποπτους όπως οι τωρινοί, ξεπροβάλλει κλεφτά, όχι όμως για να βλάψει το Συλλογικό Καλό, όχι για να δυσφημίσει την περηφάνια μας, αντίθετα, για να χαλυβδώσει και να σφυρηλατήσει ακόμη περισσότερο τον αδαμάντινο σκληρό πυρήνα του Σύγχρονου, Νεοελληνικού μας Ήθους.
Συμπολίτες και συμπολίτισσες,
Με τιμή και ταπεινότητα, η Βέροια κι η Βεργίνα, υποδεχόμαστε την Ολυμπιακή Φλόγα και ο νους μας τρέχει στους αρχαίους προγόνους. Όχι γιατί δεν μπορούμε μόνοι μας. Ούτε καν γιατί δήθεν δεν μπορούμε καλύτερα. Κάτι τέτοιες στιγμές, ανατρέχουμε στις Ιστορικές μας Ρίζες για να θυμηθούμε κάτι που κάποιοι αγωνίζονται να ξεχάσουμε:
Για να θυμηθούμε ότι κι εμείς όπως κι άλλοι λαοί, σίγουρα όμως εμείς οι Έλληνες, «πίπτουμε αλλά δεν κύπτουμε», γονατίζουμε αλλά δεν προσκυνάμε, χάνουμε αλλά δεν παραδινόμαστε, αγανακτούμε αλλά συνεχίζουμε να ελπίζουμε, ταπεινωνόμαστε αλλά περήφανοι συνεχίζουμε, από τις στάχτες μας αναγεννιόμαστε και πιο δυνατοί προχωράμε στο μέλλον. Δεν είναι λόγια αυτά, είναι η Ιστορία μας. Και όλη αυτή η περήφανη Ιστορία φωλιάζει σήμερα σε αυτή τη Φλόγα, την Ολυμπιακή Φλόγα, που έστω και για λίγο, θα βάλει τη φιλήσυχη και φιλόξενη πόλη μας στα σπίτια όλου του κόσμου.
Φίλες και φίλοι,
Από δω, απ την Μακεδονία, από τη Βέροια του Δημητρίου Βικέλα και την ιστορική μας πρωτεύουσα τις Αιγές, στέλνουμε στην παγκόσμια κοινότητα ένα μήνυμα:
Κρατάμε «ψηλά το κεφάλι». Είμαστε σίγουροι οτι θα έρθουν καλύτερες μέρες. Πάντα έρχονταν.
Σας ευχαριστώ.