Παράδοξα σήμερα το μυαλό μου κόλλησε στο Βοναπάρτη. Όταν οι δυνάμεις του Ουέλιγκτον πλησίαζαν θηριωδώς, ο λόχος του αυτοκράτορα αρνήθηκε να εγκαταλείψει το πεδίο της μάχης με τη μυθική φράση “Η φρουρά πεθαίνει. Δεν παραδίδεται”. Για όλους τους δειλούς λοιπόν που άφησαν τα πεδία των θυσιών οφείλουμε να καταθέσουμε παράδειγμα ζωής, για όσους έριξαν τις ασπίδες και τρέξαν να κρυφτούν στων αριθμών τους παραδείσους, μόνο λύπηση μπορώ να μοιραστώ.
Ήταν ο ίδιος ο Ναπολέων που έλεγε πως “Αποστολή του Ηγέτη είναι να διαχειρίζεται την ελπίδα”. Ούτε αυτό το ανέξοδο, το στοιχειώδες δεν κατάφεραν. Οδήγησαν καθημαγμένο έναν λαό στην ερημία της ψυχής, προτίμησαν το προσκύνημα από τον έντιμο ξεσηκωμό. Δυστυχώς ούτε η Ευρώπη έχει ηγέτες με το βλέμμα ενός ΝτεΓκώλ, ούτε στην Ελλάδα αφήσαμε θρανίο όρθιο με βιβλία που να μιλούν για Σούλι, για Νάουσα, για Δίστομο.
Δεν αργεί όμως η μέρα. Το Βατερλώ τους θα είναι την 6η Μαΐου. Πιστέψτε το!
Γιοβανόπουλος Γ. Κώστας

Υπ. Βουλευτής ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ