Είναι φανερό ότι το κυβερνών κόμμα βρίσκεται μπροστά σε μια βέβαιη ήττα, για να μην πούμε συντριβή. Αναμενόμενο μέχρι ένα βαθμό, λόγω της πολιτικής που ασκήθηκε τον τελευταίο χρόνο από το ΠΑΣΟΚ και από έναν Πρωθυπουργό που αυτοαναιρείται συνεχώς και επανειλημμένα..
Προφανώς οι δημοσκοπήσεις που έχουν στα χέρια τους τα στελέχη του δείχνουν ότι η φθορά σε μόλις ένα χρόνο είναι τέτοια που δύσκολα ανατρέπεται. Γι΄ αυτό και η στροφή του κ. Παπανδρέου ως προς το μήνυμα των εκλογών. Μέχρι την περασμένη Κυριακή έθετε ως διακύβευμα των εκλογών την αποδοχή και επιβράβευση της εφαρμογής του «Καλλικράτη». Με άρθρο του όμως στο «Βήμα της Κυριακής» και με την διακαναλική συνέντευξη της Δευτέρας , άλλαξε ρότα και έθεσε το δίλημμα των εκλογών, προσπαθώντας έτσι να φοβίσει ακόμα μια φορά τους πολίτες προκειμένου να τον ψηφίσουν, δίνοντάς του έτσι λευκή επιταγή και παράταση χρόνου, ώστε να προχωρήσει στην εφαρμογή του μνημονίου. Για το οποίο φυσικά μνημόνιο ο λαός δεν ρωτήθηκε, παρά μόνο του ζητήθηκε να βάλει πλάτες.
Και τις έβαλε. Δέχτηκε, μετά από καθημερινή πλύση εγκεφάλου μηνών, σχεδόν αδιαμαρτύρητα, αλλαγές που σε άλλες εποχές και με άλλο κόμμα στην εξουσία δεν θα το διανοούνταν.
Και εκεί που ήταν σίγουροι ότι όλα βαίνουν καλώς, μια που ο κόσμος υπέμενε βουβά, ξαφνιασμένος ακόμα από τη σφοδρότητα των δυσάρεστων ανατροπών στη ζωή του και το μέλλον του, από το φθινόπωρο είδαν ότι το κλίμα αλλάζει. Η υπομονή άρχισε να εξαντλείται και αυτό θα μεταφραζόταν στις κάλπες.
Τι έμενε πλέον να κάνουν επικοινωνιακά; Να θέσουν Πρωθυπουργός και οι συν αυτώ για πολλοστή φορά το δίλημμα. Ή εκλογές (που κανείς δεν τις θέλει) ή ψήφο στους εκλεκτούς του ΠΑΣΟΚ για να συνεχίσει την πολιτική του.
Μας έχουν συνηθίσει οι σοσιαλιστές σε διλήμματα.
Αρκεί να θυμηθούμε το Χρηματιστήριο και όταν ο Σημίτης έλεγε ότι αν δεν κερδίσει το κόμμα του οι Έλληνες θα χάσουν τα λεφτά τους.
Να θυμηθούμε το δίλημμα πόλεμος ή υποστολή της σημαίας και γκρίζα ζώνη η περιοχή των Ιμίων.
Να θυμηθούμε το ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε του σημερινού Πρωθυπουργού μέχρι το προχθεσινό ή εκλογές ή πτώχευση, (αν το μήνυμα των εκλογών είναι η έμμεση καταψήφιση).
Και εκεί που όλοι οι υποψήφιοι Περιφερειάρχες και Δήμαρχοι του κυβερνώντος κόμματος διεκήρυτταν σε όλους τους τόνους ότι οι εκλογές είναι καθαρά αυτοδιοικητικές και αφορούν την έγκριση ή όχι της εφαρμογής του Καλλικράτη, έγιναν πολιτικές, με δαμόκλειο σπάθη μάλιστα την προσφυγή στις κάλπες.
Έτσι από σήμερα το προεκλογικό τροπάρι των υποψηφίων αλλάζει και τίθεται ευθέως το «ψευτοδίλημμα» όπως το χαρακτήρισε η αντιπολίτευση. Το αν θα τους βγει και πάλι, θα το δούμε το βράδυ της 7ης Νοεμβρίου.
Μπορούμε όμως να πούμε μετά βεβαιότητας ότι ακόμα και αν υπήρχαν αποχρώσες ενδείξεις ότι κάτι αλλάζει ή πάει να αλλάξει σ΄ αυτή τη χώρα, ο πρωθυπουργός με τη συνέντευξή του το διέψευσε πανηγυρικά, προσφεύγοντας στα συνήθη και ενίοτε αήθη πολιτικάντικα τερτίπια, βαδίζοντας στην πεπατημένη και δοκιμασμένη μέθοδο. Αυτή του διλλήματος, της καταστροφολογίας και του εκφοβισμού.
Και αν οι Έλληνες πέρσι το φθινόπωρο πιάστηκαν εξ απήνης στην απίστευτη προπαγάνδα του διλήμματος «ή χρεοκοπία ή μνημόνιο», είναι σίγουρο ότι τώρα είναι και υποψιασμένοι και έτοιμοι να μην δεχτούν άλλα μέτρα και πίεση.
Γιατί πλέον δεν έχουν να χάσουν σχεδόν τίποτα. Από αξιοπρέπεια (την οποία ο ίδιος ο πρωθυπουργός καταρράκωσε με τα λεγόμενά του ανά την υφήλιο) μέχρι την αξιοπρεπή διαβίωσή του.
Γι΄αυτό και το μήνυμα των εκλογών πρέπει να είναι προειδοποιητικό και ηχηρό.
Προς όλους…