Κυνήγι θησαυρού αξίας 3 δισ. δολαρίων σε ναυάγιο στα ανοιχτά της Μασαχουσέτης
Εάν οι εκτιμήσεις ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, θα πρόκειται για έναν από τους πολυτιμότερους βυθισμένους θησαυρούς στην ιστορία
Ράβδους πλατίνας η αξία των οποίων σήμερα ανέρχεται- και πιθανόν να ξεπερνά- τα 3 δισεκατομμύρια δολάρια ελπίζει να ανακαλύψει ο Γκρεγκ Μπρουκς, σύγχρονος κυνηγός θησαυρών, σε ναυάγιο του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου στα ανοιχτά της Μασαχουσέτης.
Σύμφωνα με τον Μπρουκς, στα ανοιχτά του Κέιπ Κοντ, στη Μασαχουσέτη, βρίσκεται βυθισμένο το βρετανικό εμπορικό πλοίο S.S Port Nicholson, το οποίο τορπιλίστηκε από γερμανικό υποβρύχιο το 1942. Το φορτίο του- σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες του Μπρουκς- ήταν ράβδοι πλατίνας, αξίας που σήμερα ανέρχεται στα 3 δισεκατομμύρια δολάρια.
Εάν οι ισχυρισμοί του Μπρουκς είναι αληθείς, θα πρόκειται για έναν από τους μεγαλύτερους βυθισμένους θησαυρούς που έχουν βρεθεί ποτέ. Ωστόσο, σύμφωνα με δικηγόρο της βρετανικής κυβέρνησης, αφ’ενός δεν είναι σίγουρο αν το σκάφος ήταν όντως φορτωμένο με πλατίνα ή όχι, αφ’ετέρου, εάν όντως υπάρχει το συγκεκριμένο φορτίο, προκύπτει το θέμα του ποιος το δικαιούται.
Ο Γκρεγκ Μπρουκς, του Sub Sea Research (Γκόρχαμ, Μέιν), ανακοίνωσε πως το ναυάγιο το οποίο βρέθηκε σε βάθος 213 μέτρων, 80 χιλιόμετρα από την ακτή, είναι το S.S. Port Nicholson, το οποίο βυθίστηκε το 1942. Η ταυτοποίηση του σκάφους έγινε με τη χρήση υποβρύχιας κάμερας, και ελπίζεται πως η επιχείρηση ανέλκυσης του θησαυρού θα ξεκινήσει στις αρχές του Μαρτίου, με τη βοήθεια ενός τηλεχειριζόμενου υποβρυχίου.
«Θα το βρω, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, ακόμα και αν χρειαστεί να ανελκύσω το σκάφος» δήλωσε ο Μπρουκς.
Κατά τον Ρόμπερτ Μαρξ, αρχαιολόγος που ειδικεύεται σε θέματα υποθαλάσσιας αρχαιολογίας, ιστορικό και ιδιοκτήτη της Seven Seas Search and Salvage LLC στη Φλόριντα, η θεωρία θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί με σκεπτικισμό. Μία αμερικανική και μία βρετανική εταιρεία είχαν «κυνηγήσει» το ναυάγιο πριν μερικά χρόνια, και θεωρείται πως είχαν μπορέσει να ανασύρουν κάποιες ποσότητες, κατά τον Μαρξ, ο οποίος αναρωτιέται πόση πλατίνα έχει μείνει- αν έχει μείνει.
«Κάθε χαμένο ναυάγιο είναι το πλέον πολύτιμο χαμένο ναυάγιο. Κάθε ναυάγιο που εντοπίζεται είναι το σημαντικότερο ναυάγιο που έχει εντοπιστεί ποτέ. Κάθε ανακάλυψη είναι η μεγαλύτερη ανακάλυψη που έχει γίνει ποτέ» είπε χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον Μπρουκς, το Port Nicholson κατευθυνόταν προς τη Νέα Υόρκη με 71 τόννους πλατίνας, αξίας (το 1942) 53 εκατομμυρίων δολαρίων, όταν δέχτηκε επίθεση με τορπίλες, με αποτέλεσμα το θάνατο έξι ατόμων. Το φορτίο πλατίνας ήταν πληρωμή της Σοβιετικής Ένωσης προς τις ΗΠΑ για πολεμοφόδια. Επίσης, το σκάφος θεωρείται πως μετέφερε επίσης χρυσό και διαμάντια.
Ο Μπρουκς λέει ότι εντόπισε το ναυάγιο το 2008 με τη χρήση σόναρ, αλλά απέφυγε να την ανακοινώσει μέχρι αυτός και οι συνεργάτες του να αποκτήσουν δικαιώματα ανάσυρσης από ομοσπονδιακό δικαστή. Τα δικαιώματα ανάσυρσης διαφέρουν από τα δικαιώματα ιδιοκτησίας, και η Βρετανία θα πρέπει να περιμένει μέχρι την έναρξη της επιχείρησης για να αποφασίσει εάν θα εγείρει αξιώσεις για το φορτίο, κατά τον Άντονι Σούστα, δικηγόρο από την Τάμπα της Φλόριντα, ο οποίος εκπροσωπεί τη βρετανική κυβέρνηση. Ο Σούστα δήλωσε πως δεν είναι σίγουρο αν το πλοίο μετέφερε πλατίνα. «Διερευνούμε ακόμα το τι υπήρχε στο σκάφος. Η αρχική μας έρευνα έδειξε μηχανήματα και πολεμικό υλικό» είπε σχετικά.
Η αμερικανική κυβέρνηση δεν έχει κινηθεί ακόμα, και ο Μπρουκς θεωρεί ότι κάτι τέτοιο μάλλον δεν θα γίνει, καθώς οι Σοβιετικοί αποζημίωσαν την Ουάσινγκτον για τη χαμένη πληρωμή.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του Μπρουκς, υπήρχαν όντως ράβδοι πλατίνας στο σκάφος, και στο βίντεο φαίνεται μία ράβδος ανάμεσα σε 30 κουτιά τα οποία πιστεύεται ότι περιέχουν 4 με 5 κομμάτια το καθένα. Ωστόσο, δεν έχει ανασυρθεί τίποτα ακόμα, καθώς πρέπει να διαμορφωθεί ειδικά το υποβρύχιο έτσι ώστε να είναι δυνατή η πρόσδεση και ανάσυρσή τους.
Ο θαλάσσιος νόμος σε τέτοιες περιπτώσεις είναι εξαιρετικά σύνθετος, και είναι πιθανόν να εμφανιστούν αξιώσεις από πολλούς στο φορτίο του σκάφους. Στην περίπτωση του HMS Edinburgh, που μετέφερε σοβιετικό χρυσό σαν πληρωμή στους Συμμάχους κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, τόσο η Μ. Βρετανία όσο και η Ρωσία και οι ΗΠΑ είχαν αξιώσεις. Η εταιρεία που ανέσυρε τον θησαυρό έλαβε το 10% της αξίας, ενώ οι τρεις χώρες μοιράστηκαν τα υπόλοιπα.
Σε άλλες περιπτώσεις ανάσυρσης βυθισμένων θησαυρών, είναι γνωστή η περίπτωση του Μελ Φίσερ, ο οποίος το 1985 εντόπισε ένα φορτίο πολύτιμων μετάλλων και πετραδιών σε ναυάγιο ισπανικής γαλέρας που βυθίστηκε το 1622 στα ανοιχτά της Φλόριντα, καθώς και αυτή μίας άλλης ισπανικής γαλέρας με φορτίο αξίας 500 εκατομμυρίων δολαρίων που βυθίστηκε σε ναυμαχία με το Βασιλικό Ναυτικό στα ανοιχτά της Πορτογαλίας το 1804.
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΡ