Πολίτες που πρώτευσαν στον τομέα τους,έχοντας αποκομίσει σημαντική εμπειρία,συνευρίσκονται δημιουργώντας “δεξαμενές σκέψεις”,όπου συνεισφέροντας ο καθένας την σωρευμένη εμπειρία και της ευστροφίας βοηθούσης ,δίνουν απαντήσεις-εκδοχές σε θέματα μείζονος ενδιαφέροντος. Το γεγονός αυτό όχι μόνο δεν είναι μεμπτό,αλλά όταν έχει στέρεες βάσεις και υλικό υψηλού επιπέδου, συνεισφέρει τα μέγιστα.
Το πρόβλημα δημιουργείται όταν αδαείς θεωρούν την δημιουργία “δεξαμενής σκέψης”, κάτι σαν προθάλαμο εισόδου σε κάποιο επίπεδο πολιτικού χώρου,είτε κεντρικού (τρομάρα τους),είτε τοπικού- αυτοδιοικητικού (τρομάρα μας).
Ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα δημιουργείται όταν οι συμμετέχοντες αδυνατούν να γεμίσουν την δική τους τοσοδούλα μικρή δεξαμενή σκέψης ,προφανώς λόγω έλλειψης στοιχειώδους ποσότητας φαιάς ουσίας.(Επισημαίνω ότι το κραγιόν και η πούδρα συνεισφέρουν στον εξωραϊσμό εξωτερικώς,αλλά όχι και στην εσωτερική γόμωση δυστυχώς!)
Τότε η “δεξαμενή σκέψης” αποκτά χαρακτηριστικά φαιδρότητας και εγκυμονεί κινδύνους,αν κάποτε για κάποιο λόγο κρεμάσουν όσους συμμετείχαν σε τέτοιου είδους πνευματικές διεργασίες ,να χάσουμε άδικα, μα εντελώς άδικα καλούς(ες) συμπολίτες(σες) , που κοσμούν με τον εξωτερικό τους διάκοσμο τους χώρους πέριξ του Δημαρχείου.Είναι κρίμα ,όλοι έχουν την θετική τους συνεισφορά και τα φυτά είναι απαραίτητα στον ευπρεπή και καλαίσθητο διάκοσμο.
Για όλους τους ανωτέρω λόγους όσοι φιλοδοξούν να μεγαλουργήσουν στον τομέα των”δεξαμενών σκέψης”, να έχουν στα υπόψιν ότι υπάρχει βάσιμο ενδεχόμενο , να αγοραστούν οι δεξαμενές, να μείνουν αχρησιμοποίητες ,να σκουριάσουν απο την αχρησία και να πεταχτούν , για έναν πολύ απλό λόγο.’Ουκ αν λάβοις παρά του μή έχοντος”.Φαντάζομαι ότι αποτελεί πλεονασμό το επισημάνω την διαφορά μεταξύ των “δεξαμενών σκέψης” και των “ξεγάνωτων τενεκέδων “.
Ταλαίπωρες δεξαμενές , τι σας έμελλε!