Στην Ελλάδα της μεγάλης κρίσης και του δήθεν όμως, ακόμη και αυτό το δεδομένο τείνει να ανατραπεί, αν παρακολουθήσει κανείς την πορεία των δημοσκοπήσεων και των ευρημάτων τους, ειδικά το διάστημα που ακολούθησε τις ευρωεκλογές του Μαϊου, όταν και για πρώτη φορά καταγράφηκε πολιτικό προβάδισμα του ΣΥΡΙΖΑ με διαφορά 4% έναντι της Νέας Δημοκρατίας.
Σε καμία χώρα του (προηγμένου) κόσμου δεν προκύπτει το… αδιανόητο φαινόμενο, δημοσκοπήσεις που διενεργούνται την ίδια χρονική περίοδο να δείχνουν, η μια διψήφια διαφορά ανάμεσα στα δυο κόμματα εξουσίας, και η άλλη να παρουσιάζει τη διαφορά σε οριακά επίπεδα, σχεδόν στα όρια του στατιστικού λάθους.
Το μεγάλο ερώτημα λοιπόν προκύπτει εύλογα: Γιατί δέχονται οι δημοσκόποι να γελοιοποιούνται επαγγελματικά, και να απαξιώνουν τόσο πολύ το προϊόν της δουλειάς τους; Γιατί, ακόμη και αν υπήρχαν τόσο μεγάλες αποκλίσεις στα ευρήματα, που… δεν υπάρχουν, θα όφειλαν να είχαν συζητήσει μεταξύ τους, για να καταλήξουν σε συμπέρασμα αναφορικά με το τι φταίει και ποιός κάνει λάθος.
Δεν το κάνουν όμως. Και η απαξίωση της δουλειάς τους επιδεινώνεται. Θα πείτε βέβαια, ότι πρόκειται για τους ίδιους που πριν από 15 χρόνια ανακάλυψαν το εύρημα της “πρωθυπουργικής καταλληλότητας”, για να μην… στεναχωριέται ο Κώστας Σημίτης, όταν ο Κώστας Καραμανλής τον είχε υπερβεί σε δημοφιλία.
Ένα εύρημα που δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου…
http://ysterografa.gr