Επάγγελμα, αν μπορεί να χαρακτηριστεί έτσι, που σήμερα δεν υπάρχει, ήταν και αυτό της πλύστρας. Στη φωτογραφία μας που είναι καρτ ποστάλ του 1914 απεικονίζονται δυο γυναίκες εκ των οποίων η μια είναι σκυμμένη στη σκάφη και πλένει ρούχα ενώ κάποια άλλα είναι απλωμένα στο σύρμα για να στεγνώσουν. Δίπλα της μια γυναίκα σε μεγαλύτερη ηλικία μάλλον «τρίβει» κάποιο λεκέ σε ρούχο
Πίσω τους φτιαγμένη με κομμάτια από παλιές λαμαρίνες ένα υποτυπώδες κτίριο, ίσως σπίτι ίσως αποθήκη.
Συνήθως το πλύσιμο των ρούχων στα πλούσια νοικοκυριά αναλάμβαναν φτωχές γυναίκες οι οποίες είχαν χάσει τον άντρα τους και δεν είχαν άλλους οικονομικούς πόρους. Άλλες φορές έπαιρναν τα ρούχα στο σπίτι τους και τα έπλεναν, ενώ σε μερικές περιπτώσεις πήγαιναν προγραμματισμένα μια φορά την εβδομάδα στα πλουσιόσπιτα και έπλεναν από το πρωί μέχρι το βράδυ σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο που διέθετε το σπίτι.
Υπήρχαν και οι πιο «τυχερές» που έπλεναν για ξενοδοχεία, νοσοκομεία, στρατό, κάτι που σήμαινε σίγουρο μεροκάματο κάθε μέρα, αλλά και πολλή κούραση.
