Με επισημότητα εορτάστηκε και φέτος η ημέρα μνήμης της Εθνικής Αντίστασης, στην Έδεσσα, έδρα της Π.Ε. Πέλλας. Ο εορτασμός ξεκίνησε με την τέλεση δοξολογίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό της Αγίας Σκέπης με τη συμμετοχή του Αντιπεριφερειάρχη Πέλλας κ. Θεόδωρου Θεοδωρίδη, του Δημάρχου Έδεσσας κ. Δημήτριου Γιάννου, του Στρατηγού κ. Πέτρου Γεωργίου και λοιπούς εκπροσώπους των τοπικών πολιτικών και στρατιωτικών αρχών, εκπροσώπους των αντιστασιακών οργανώσεων και πλήθος κόσμου.

Ο Αντιπεριφερειάρχης Πέλλας κ. Θεόδωρος Θεοδωρίδης πραγματοποίησε την πανηγυρική ομιλία αναφερόμενος στο ιστορικό της ημέρας, καθώς και στο επίκαιρο νόημα του εορτασμού. Ακολούθησε η κατάθεση στεφανιών στο ηρώο της πόλης.

Σε δήλωσή του ο κ. Αντιπεριφερειάρχης αναφέρει: «Καθημερινά συνειδητοποιούμε ότι ζούμε έναν ιδιότυπο, οικονομικής φύσης πόλεμο. Η κοινωνία χρειάζεται να αναπτύξει μηχανισμούς αντίστασης και αυτοάμυνας. Η Περιφερειακή Ενότητα Πέλλας έχει αναπτύξει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης των επιπτώσεων της κρίσης που βασίζεται σε νέες μορφές οργάνωσης και δράσης της τοπικής κοινωνίας. Στο επίκεντρο του σχεδιασμού μας βρίσκεται η πραγματική οικονομία και οι άνθρωποι της Πέλλας που θέλουμε να παραμείνουν ενεργοί, κύριοι της τύχης τους και του μέλλοντος του τόπου μας».

Φέτος συμπληρώνονται 70 χρόνια από την ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Η γέφυρα ανατινάχθηκε στις 25 Νοεμβρίου του 1942, επιφέροντας ένα καίριο πλήγμα για τις γερμανικές δυνάμεις. Η αχρήστευσή της συνέβαλε στη διακοπή του ανεφοδιασμού της γερμανικής στρατιάς του Ρόμελ στη Βόρειο Αφρική και από τους ιστορικούς αναγνωρίζεται ως υπέρτατη πράξη αντίστασης κατά των γερμανικών κατοχικών δυνάμεων.

Ακολουθεί απόσπασμα από την ομιλία του κ. Αντιπεριφερειάρχη: «Ο σημερινός εορτασμός της Εθνικής Αντίστασης αποτελεί την αναγνώριση και καταξίωση του αγώνα του ελληνικού έθνους για ελευθερία και ανεξαρτησία.

Η Εθνική Αντίσταση του 1941-44 είναι ένα από τα φωτεινότερα ιστορικά γεγονότα στη μακραίωνη ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Είναι η καθολική αντίσταση του Ελληνικού λαού στην υποταγή και την εξαθλίωση κάτω από τη βία του κατακτητή. Τα θύματα του θαυμαστού αυτού αγώνα ήταν χιλιάδες. Νέοι και γέροι, γυναίκες και άνδρες πρόταξαν την αξία της ελεύθερης ζωής, επιλέγοντας τη λευτεριά του θανάτου, από το θάνατο της σκλαβιάς.

Σ’ αυτούς τους ήρωες αξίζει κάθε τιμή, αλλά και μια διαβεβαίωση πως όσο θα είμαστε και θα υπάρχουμε ως Έλληνες, κανείς μας δεν πρόκειται να κάνει πίσω, να ξεχάσει τους αγώνες τους ή να προδώσει τις αξίες που κατέστησαν την Ελλάδα παγκόσμιο σύμβολο ελευθερίας και πολιτισμού.

Η Εθνική Αντίσταση στην Ελλάδα είχε διάφορες μορφές και εκδηλώσεις και αποτελεί έργο συλλογικής προσπάθειας του Ελληνικού λαού. Στα χρόνια της κατοχής ιδρύθηκαν πολλές οργανώσεις: πολιτικές, κοινωνικές, στρατιωτικές, μυστικών υπηρεσιών και άλλες, με στόχο την οργάνωση της αντίστασης.

Ο αγώνας ξέσπασε με σαμποτάζ, διαδηλώσεις και οποιαδήποτε άλλη πρόσφορη δράση εναντίων των κατακτητών. Αποτέλεσμα της αντιστασιακής δράσης ήταν η εξόντωση και η αιχμαλωσία περίπου 30.000 ανδρών των στρατευμάτων κατοχής. Η οργανωμένη αντίσταση των Ελλήνων κατάφερε και καθήλωσε 12 γερμανικές μεραρχίες στο ελληνικό έδαφος, επιβραδύνοντας την προέλαση των Γερμανών και διαδραματίζοντας ένα σημαντικό ρόλο στην έκβαση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Αποκορύφωμα της δράσης της Εθνικής Αντίστασης ήταν η ανατίναξη της γέφυρας του Γοργοποτάμου. Η επιτυχία της επιχείρησης αυτής ανύψωσε το ελληνικό σθένος και εμψύχωσε την απελευθερωτική δράση των ελλήνων πατριωτών.

Στο κίνημα της Εθνικής Αντίστασης συμμετείχε ενεργά η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού και της νεολαίας, ενώ ο ρόλος της Εκκλησίας ήταν ιδιαίτερα σημαντικός. Ιεράρχες, κληρικοί, καλόγεροι, μαζί με τους λαϊκούς, ενωμένοι και ενταγμένοι όλοι κάτω από τα λάβαρα της Εκκλησίας μας και την σημαία μας, πραγματοποίησαν ένα θαυμαστό έργο, ηρωισμού και αυταπάρνησης εν ονόματι Του Ιησού Χριστού και της Ελλάδας.

Κατά τη διάρκεια της Αντίστασης αναδείχθηκε, επίσης, ο ρόλος της ελληνίδας, η οποία συμμετείχε με μεγάλη θέρμη, μαζικά, ουσιαστικά και υποστηρικτικά στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα.

…Με την κήρυξη της ιταλικής επίθεσης κατά της πατρίδας μας, στις 28 Οκτωβρίου 1940 και κατά τη γενική επιστράτευση που ακολούθησε, συγκροτήθηκαν τρία συντάγματα επιστράτων από το νομό μας, το 30ό Σύνταγμα Έδεσσας, το 65ο Γιαννιτσών και το 68ο Αριδαίας, τα οποία ανήκαν στη 10η Μεραρχία.

Τον Απρίλιο του 1941 εισέβαλαν τα ναζιστικά στρατεύματα και διαδοχικά κατέλαβαν τα Γιαννιτσά στις 8 Απριλίου, την Έδεσσα στις 18 Απριλίου και την Αριδαία στις 20 Απριλίου. Από τους πρώτους κιόλας μήνες οργανώθηκαν ομάδες αντίστασης σε πόλεις και χωριά.

Οι ενέργειες της αντίστασης που πραγματοποιήθηκαν στο νομό μας ήταν πολλές και μεγάλης γενναιότητας. Αξίζει να αναφερθούν η ανατίναξη του φορτηγού τρένου στην Πετριά στις 31 Ιουλίου 1944, η ανατίναξη της αμαξοστοιχίας στη Βεγορίτιδα στις 3 Αυγούστου 1944 όπου καταστράφηκαν 15 βαγόνια με οπλισμό και ο απολογισμός ήταν 60 νεκροί γερμανοί και 2 αιχμάλωτοι. Κορυφαίο γεγονός της Εθνικής Αντίστασης στο νομό μας ήταν η ανατίναξη 2 αμαξοστοιχιών στο Μουχαρέμ Χάνι στις 5 Αυγούστου 1944 με 28 βαγόνια.

Οι θηριωδίες των Γερμανών βέβαια με τη μορφή των αντιποίνων ήταν τραγικές. Με μεγάλο πόνο θυμόμαστε την πυρπόληση του Γραμματικού, του Μεσημερίου, της Περίκλειας, της Λιθαριάς, του Πευκωτού και της συνοικίας Βαρόσι στην Έδεσσα. Ακόμη, το κάψιμο του Ελευθεροχωρίου με την εκτέλεση 17 κατοίκων του στις 13 Φεβρουαρίου 1944, καθώς και η αποφράδα ημέρα της 14ης Σεπτεμβρίου 1944, στα Γιαννιτσά, όπου οι Γερμανοί κατακτητές και κάποιοι συνεργάτες τους εκτέλεσαν 120 κατοίκους της πόλης. Την ίδια ημέρα έκαψαν κι ένα μεγάλο μέρος της πόλης των Γιαννιτσών. Ήταν μία πράξη απόγνωσης και εκδίκησης από τον κατακτητή καθώς έχανε την ψυχραιμία του, λίγο πριν σημάνουν οι καμπάνες της απελευθέρωσης.

Το μήνυμα της Εθνικής Αντίστασης σήμερα και πάντα είναι η εθνική ομοψυχία, η κοινωνική συνοχή, η διαρκής επαγρύπνηση, η υπεράσπιση της ιστορίας και των υψηλών ιδανικών μας. Η ελληνική ιστορία έχει δείξει περίτρανα ότι όταν οι Έλληνες είναι ενωμένοι μεγαλουργούν. Η διατήρηση της εθνικής μας κυριαρχίας και η διεκδίκηση ενός πρωταγωνιστικού ρόλου στη διευρυμένη Ευρώπη αλλά και τη διεθνή κοινότητα, επιβάλλουν την εθνική ενότητα και ομοψυχία για το εθνικό συμφέρον.

Τιμή και δόξα αιώνια στους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης».